De Sint-Servaas-Herdenking te Nunhem in juli 1934

De Sint Servaasverering te Nunhem

Als er iets is, waarop Nunhem groot gaat, dan is het op zijn patroonheilige, Sint Servaas van Maastricht, op zijn Sint-Servaasberg, met put en kapel en bovenal op zijn Sint-Servaas-verering. Al is het niet in het bezit van kostbare relieken, zelfs van geen enkel historisch bewijsstuk, Sint Servaas wordt er vereerd, reeds 1550 jaar lang, altijd met hetzelfde geloof en vertrouwen, niet alleen door Nunhem zelf met de naburige dorpen tot uren ver in het ronde, doch ook door de duizenden leden (17000) van de "Broederschap van Sint Servaas", verspreid over het hele land, zelfs over alle werelddelen - Australië alleen nog uitgezonderd. Het hele jaar door, winter en zomer, ziet men pelgrims optrekken om te bidden in de stille kapel, een kaarsje te ontsteken en van het water te drinken uit de heldere bron of dit mee te nemen voor zieken thuis. De geregelde maandelijkse broederschapsmissen in de parochiekerk en de maandagse H.Mis in de kapel, van mei tot oktober, worden steeds door trouwe vereerders bijgewoond. Maar lezer, mocht dit een te zeer ongelegen uur voor u zijn, probeer dan toch eens te komen op een zondagmiddag, half vijf. Elke zon- en feestdag, vanaf 13 mei tot 1 oktober, is er openlucht godsdienstoefening bij de kapel. Onder schaduwrijke berken, eiken, acacia's en sparren staan dan amphitheatersgewijs banken gereed. De zon dringt hier en daar door de bladeren, de wind ruist zachtjes, de vogels zingen: Het is er idyllisch. Er wordt een lied gezongen, enige tientjes worden er gebeden voor aan- en afwezigen, voor leden en niet-leden, voor zieken en gezonden. Daarna een korte preek, de litanie van Sint Servaas, nog een lied en de relikwieverering. Met veel devotie wordt deze oefening geregeld door honderden soms uit verre omtrek bijgewoond. Dit alles getuigt van een heilig vertrouwen en van een rotsvast geloof aan de bevoorrechting van deze plek. En toch steunt dit enkel en alleen op de oude overlevering: "Hier doopte Sint Servaas in donkren heidennacht", welke overlevering niet alleen voor het eenvoudige volk, doch ook voor geleerde en eerbiedwaardige mannen als Pascal Schmeitz, mgr.Paredis en zovele anderen voldoende bewijskracht heeft. En tegenwoordig zijn de R.K. Universiteitsstudenten verenigd in hun gilde, die hun verering voor hun patroon Sint Servaas toonden door ene deputatie met het vaandel af te vaardigen voor de processie op 13 mei en die hier te Nunhem nog een Sint Servaasspel zullen komen opvoeren.

Het Jubeljaar 1934

De jaarlijkse grote processie op zondag na 13 mei, werd dit jaar (1934) natuurlijk met bijzondere luister gehouden. Veel werk werd er gemaakt van de versiering. In plechtige omgang werd er getrokken door het mooie belommerde weggetje naar de Sint Servaasberg, onder gebed, gezang en muziek. Het Sint Servaasgilde van de R.K.Universiteitsstudenten was opzettelijke met zijn vaandel gekomen om zijn heilige patroon mede te eren. Het hoogtepunt der feestelijkheden zou echter bereikt worden op 22 juli. Dan werd voor de eerste maal Z.H.Exc. mgr.dr.G.Lemmens verwacht, reeds op zovele grotere plaatsen als Vader-Bisschop gehuldigd, die hier nu zijn grote voorganger zou komen eren en aan de kinderen tevens het H. Vormsel toedienen. Vlaggen wapperden aan een 50-tal hoge palen, waartussen kleine pavoiseer-vlaggetjes. Op echt Limburgse manier had men van sparrengroen bogen gemaakt, terwijl vooral de kerk rijk versierd was. Verder opschriften, spandoeken, wapen van de bisschop, enz. Wij zullen u niet vermoeien met en opsomming der verschillende groepen, die de stoet vormden. Natuurlijk kam men van 300 inwoners geen tientallen verenigingen vormen. Toch waren er ruiters en wat een kranige bruidjes, een hele schaar maagden, een groep KJV met vaandel, zangvereniging, fanfare (van Neer) verder schoolkinderen, mannen en vrouwen die de bisschop afhaalden daarbij een enorme menigte vreemdelingen, Op de gebruikelijke wijze werd mgr. aan de grens tegemoet gereden door de ere-escorte daarna volgde aanbieding van bloemen door een bruidje met verwelkoming door de burgemeester, mr.Th Aquarius aan de kerk, waar mgr, het H.Vormsel toediende. Ondertussen was het al lang tot iedereen doorgedrongen dat deze excellentie was een "Vader-Bisschop" met een liefdevol hart, vol vriendelijkheid en hartelijk medeleven, die vooral aandacht had voor de kleinsten en de ouden van dagen. Hij had allen gewonnen, zelfs de sceptici. Vanuit de kerk ging het in optocht naar Sint Servaas, waar het reeds zwart van de mensen was onder de wuivende bomen. Het programma vermeldde hier een welkomstlied, een spreekkoor, nog een lied, een cantate, een aanbieding van bloemen onder het opzeggen van een gedicht door bruidjes, een zevental zusjes, en een verwelkoming door de zeer eerwaarde heer pastoor, die er de nadruk op legde, dat we hier hadden de opvolger van de H. Servatius. En toen, op dezelfde plek onder dezelfde boom, zegt de volksmond, waar eens Sint Servaas voor het eerste het Evangelie verkondigde aan de heidenen, onze voorouders, sprak de bisschop ons toe. Wat een indruk maakte dat! En de zegen vanaf die plek gegeven ! Er volgde 's avond nog ene serenade. En op een der volgende zondagen zal een waardig slot aan de herdenking gemaakt wordt door een Sint Servaas-spel uit te voeren door de studenten uit Sint Servaasgilde. Sint Servaas leeft nog te Nunhem !. (L.L.M.H.d.S (L.L.Mertens, Hoofd der School), De Sint-Servaas-Herdenking te Nunhem, in Sint Servaas, maandblad ter bevordering der vereering van den eerste bisschop der Nederlanden 1e Jaargang, Maastricht 1934, n.8, pp.79-83)