Het spook van de Graoveberg,
De versie van P.Abrahams van de versie van P.Kemp van de versie van H.Welters van De Gravenberg, opgetekend 22 juni 1874 door Joannes Jeuken
Een meisje uit Roggel, dat verkering had, beloofde haar jongen dat ze hem altijd trouw bleef. Als ze dit niet deed, zou ze een vat olie offeren voor het onderhoud van de godslamp in de kerk van Roggel. Na enige tijd verbrak het meisje de verloving, omdat ze van een andere jongeman was gaan houden, waarmee ze later ook trouwde, haar plechtige belofte vergetend.
Na een zeer kort huwelijk overleed ze. Nu kwam haar geest telkens 's nachts haar huisgenoten plagen, door met deuren te gooien en met potten, pannen en kettingen te rammelen, waardoor deze telkens in hun slaap werden gestoord. Teneinde raad ging men naar het klooster Sint Elisabethsdal om er de kloosterklingen, de reguliere kanunniken van Windesheim, te vragen de geest uit te bannen.
Een der paters verbande de geest naar de Graoveberg ten eeuwige dage. Hier kan men de geest 's nachts horen verzuchten: "Ze hadden mij kunnen helpen, maar ze deden het niet".
[P.Abrahams, Rondje Graoveberg en Krommenets (Maasbree, 1980), p.95]